Een goede RT-er kijkt breder dan het leerprobleem
Uit recent onderzoek is gebleken dat leerstoornissen vaker dan gemiddeld samengaan met gedragsstoornissen. Een aantal factoren zijn hier verantwoordelijk voor, waaronder de genetische factor. De genetische basis van dyslexie, ADHD en autisme zijn dezelfde waardoor deze stoornissen nauw aan elkaar verwant zijn.
Daarnaast leidt de ene stoornis in de praktijk vaak tot de andere. Zo hebben leerstoornissen tot gevolg dat kinderen zich minder competent voelen; ze kunnen faalangst ontwikkelen, voelen zich “dom”, “mislukt” of onbegrepen. Hierdoorbouwen ze spanningen op die er thuis uitkomen in bijvoorbeeld boze buien, op school kunnen ze dwars worden en slecht luisteren, of ze worden stil, teruggetrokken en misschien dromerig.
Van de andere kant kunnen kinderen met een gedragsstoornis, negatief gedrag of emotionele problemen minder goed tot leren komen op school; ze krijgen minder mee van de stof, zitten niet lekker in hun vel, wat dan weer tot een achterstand kan leiden op het gebied van het schoolse leren en presteren.
Doordat de stoornissen gesamenlijk voor kunnen komen, maar ook omdat één probleem ogenschijnlijk kan overheersen terwijl er eigenlijk een ander probleem aan ten grondslag ligt, is het belangrijk om de hulp bij kinderen die vast lopen goed te organiseren en te kijken naar het complete plaatje.
Beatrijs Brand, één van de belangrijke personen op het gebied van dyslexie, zegt hier in een intervieuw (http://www.gitp.nl/individuen/gitp-pao/e-zine/interview-over-samenhang-dyslexie-en-andere-gedrags-en-leerstoornissen-januari-2015.aspx) het volgende over:
“Daarnaast betekent dit inzicht dat bij aanmelding van een kind, scherp moet worden gekeken naar wat er precies aan de hand is. Dat betekent goed kijken en doorvragen in de beginfase. Deze houding is overigens sowieso cruciaal omdat het ook kan voorkomen dat symptomen die op een bepaalde stoornis duiden, de primaire stoornis kunnen maskeren. Mocht uiteindelijk blijken dat er meerdere op zichzelf staande stoornissen naast elkaar spelen, dan kun je (…) bepalen welke stoornis als eerste behandeld moet worden of dat een combinatieaanpak de voorkeur heeft.”
Door bovenstaande informatie lijkt het van belang dat de Remedial Teaching (RT) van kinderen, met name bij kinderen met al wat bestaande (emotionele) klachten of moeilijkheden, wordt aangeboden door gespecialiseerde RT-ers/ orthopedagogen. Die kennis en kunde hebben van zowel de leer- als de gedragscomponent achter de problemen en op beide vlakken hulp kan bieden.
Tevens is het van belang om de hulp en begeleidig in samenwerking met school bij wat complexere kinderen goed Af te stemmen. Zodat er kan worden gekeken naar het primaire probleem, of door hulp te geven gericht op zowel de leer- als gedragsproblemen. Bij onze praktijk is het mogelijk om samen met school de begeleiding vorm te geven en af te stemmen op het individuele kind, maar ook om de leerkrachten te ondersteunen bij eventuele gedrags- of sociaal emotionele vragen.
Mijn overtuiging is daarom dat de combinatie van RT en orthopedagogiek een krachtige en noodzakelijke is bij de behandeling van dyslexie en leerproblemen.
