Waarom heeft Nijkerk een nieuwe praktijk nodig?
Waarom eigenlijk een nieuwe praktijk voor RT en psychologische hulp starten, zijn er al niet genoeg praktijken in Nijkerk? In deze blog zal ik proberen wat meer te vertellen over mezelf en mijn beweegredenen en motivatie om Boemerang Kids te beginnen.
Vanaf het moment dat ik klaar was met mijn studie Orthopedagogiek, in 2009, ben ik aan het werk geweest met het begeleiden en behandelen van kinderen, hun ouders, leerkrachten en andere mensen die invloed hebben op de ontwikkeling van een kind.
Juist in het directe contact met de kinderen en hun omgeving en de laagdrempelig, directe hulp die je zodoende kunt bieden heb ik me altijd erg fijn gevoeld. Elk kind is uniek, net als zijn of haar omgeving en op die manier is de hulpverlening telkens weer een reis die je samen met het kind en zijn ouders/ omgeving maakt. Kinderen zijn vaak erg goed in staat om aan te geven wat ze nodig hebben en creatief in het verzinnen van de dingen die hun wel eens kan helpen. Daarom werk ik ook niet met een vast protocol en hulpverleningsplan, uiteraard wel met de bekende en bewezen effectieve methoden. Er kunnen twee kinderen met allebei ogenschijnlijk hetzelfde probleem worden aangemeld, maar de route en uiteindelijke tools die helpen kunnen weer erg verschillen. Gaande weg een behandeling beweeg je een kant op en ook mee met het kind en zijn ouders, dit maakt het werk erg leuk en afwisselend.
Ook bij de begeleiding van kinderen met dyslexie is de aanpak steeds weer ietsje anders. Uiteraard zet je een hulpplan op en maak je doelen, en is de opzet van een begeleidingsuurtje wel vrijwel hetzelfde. Maar elk kind leert weer op een andere manier, maakt zich stof op een andere manier eigen, is door andere methoden te motiveren; soms een spelletje, een stickersysteem, meer visueel of juist met de computer oefenen. Op die manier heb ik ook veel ervaring in het bieden van dyslexiebegeleiding en RT aan kinderen met een co-morbide stoornis, zoals ADHD of PDD-NOS.
Het welbevinden van een kind is voor mij erg belangrijk en eigenlijk ook een voorwaarde voor hen om tot leren te komen, waardoor de behandeling of begeleiding of dit nu voor Remedial Teaching (RT) of psychologische hulp is, volgens mij moet passen bij het kind en zijn mogelijkheden en interesses. Hierbij ben ik me er uiteraard wel van bewust dat kinderen liever spelen dan bezig zijn met dingen die ze niet leuk of lastig vinden. Dat is dan ook de reden dat ik ouders bij de behandeling of begeleiding van hun kind betrek en probeer te motiveren om sámen bezig te zijn met de oefeningen. Ik geloof erg in het meegeven van huiswerk, ook aangepast aan de mogelijkheden van het kind, maar om ook door de weeks te oefenen en met de stof bezig te zijn. Of dit nu lees- en spellingsoefeningen zijn, of opdrachtjes op sociaal-emotioneel niveau, belangrijk is om (ouder en kind samen, of in ieder geval geholpen door ouders) door de weeks te blijven oefenen.
Nu even terug naar het onderwerp van dit blog, waarom een praktijk in Nijkerk beginnen voor Remedial Teaching (RT) en psychologische hulp? Er zijn de laatstejaren veel veranderingen doorgevoerd binnen de jeugdzorg, onderdeel daarvan is enerzijds dat de hulpverlening via de sociale teams of wijkteams gaat, en anderzijds dat er erg wordt bezuinigd op de hulpverlening. Mijns inziens niet de beste verandering, maar dat kan in een ander blog worden beschreven.
Door die verschuiving zijn de aanmeldingen van kinderen met minder complexe hulpvraag sterk gedaald bij de psychologen praktijk waar ik werkzaam ben, de aanmeldingen worden steeds complexer en gaan meer richting de psychiatrie en vroeger tweedelijnszorg. Terwijl mijn hart en kwaliteiten juist liggen bij het helpen van kinderen met de meer enkelvoudige hulpvragen. Deze aanmeldingen verdwijnen nu echter meer, via wijk/sociale teams waarbij er wordt ingezet op preventie en opvoedingsondersteuning, hulp door maatschappelijk werk waardoor de hulp wordt geïndiceerd en overlegd binnen de teams. Hierbij gaat tijd verloren en niet alle ouders vinden het fijn om mensen over de vloer te hebben en dat er wordt meegekeken of ingezet op hun manier van opvoeden. Soms is er gewoon directe hulp nodig voor het kind, om hem of haar sterker, competenter of weerbaarder te maken, minder boos of angstig of zelfverzekerder. Mijn ervaring in de jeugdhulpverlening is dat dingen erg snel veranderen, soms kan de schoolsituaties of het contact met vriendjes al voldoende zijn om weer beter in hun vel te zitten. En daarnaast kunnen 5 weken bijvoorbeeld echt heel lang zijn als een kind hulp nodig heeft. Ouders besluiten meestal nadat er iets is gebeurt wat ‘de druppel’ is, dat hun kind hulp nodig heeft, meer dan een maand wachten op een indicatie van hulp is dan erg lang. Dit terwijl er met de juiste hulp en methodes vaak binnen een korte behandelperiode goed en zichtbaar resultaat te halen is.
Hiernaast wordt de hulp op scholen, in de vorm van RT maar ook dyslexie begeleiding in de zorg (van enkelvoudige ernstige dyslexie) steeds verder ingekort. Klassen worden groter en bevatten vaak meer kinderen die meer aandacht nodig hebben dan vroeger (kinderen met dyslexie, AD(H)D, PDD-NOS, emotionele moeilijkheden), waardoor de behoefte aan externe begeleiding aan kinderen groeit. Hulp in de trant van Remedial Teaching, hulp bij tekstbegrip van CITO’s, hulp bij weerbaarheid of faalangst, buiten school maar ook eventueel binnen school en in overleg met de leerkrachten.
Deze bovenstaande verschuivingen hebben mij gemotiveerd om zelf een praktijk te beginnen. Een praktijk waarbij kinderen zowel voor Remedial Teaching (RT) terecht kunnen als voor psychologische hulp. Omdat ik beide kan bieden en ervaring heb op een breed vlak, kan ik daarbij wat meer bieden dan de RT-praktijken die er al zijn. Zowel de combinatie met sociaal- emotioneel, maar ook doordat ik kennis en vaardigheden heb om kinderen met dyslexie te kunnen en mogen behandelen.
Daarnaast geloof ik dat er meer vraag naar hulp zal zijn dan er wordt aangeboden in Nijkerk. Op het gebied van psychologische hulp zijn er wel praktijken die vergoedde hulp aanbieden, de psychologenpraktijken. Echter zijn er nog geen tot weinig mogelijkheden voor ouders om betaalbare, bekwame psychologische hulp voor hun kind op het niveau van een orthopedagoog zelf te regelen. Buiten de gemeente en sociale teams om, zonder onnodige onderzoeken, vragenlijsten of “labeltjes”.
Ik hoop dat ik op deze manier wat meer heb kunnen vertellen over mezelf en mijn motivatie om Boemerang Kids te beginnen.
Nu werk ik nog vanuit huis, in het kantoor dat is klaargemaakt voor begeleidingen en behandeling. Maar verder dit jaar zal er een eigen ingang en ruimte worden gecreëerd achter het woonhuis met een mooie nieuwe praktijkruimte.
